Narkotyki towarzyszyły ludziom od zawsze - jako część środków leczniczych, oraz "warsztatu pracy" różnych czarowników, szamanów i kapłanów (wszyscy oni spełniali często również rolę lekarzy) oraz znachorów. Trudno również określić, gdzie leżała niegdyś granica podczas przygotowywania posiłków - pomiędzy przyprawami, afrodyzjakami, kulinarnymi metodami leczniczymi i właśnie jednoczesnym stosowaniem substancji o wyraźniejszym doraźnym wpływie na psychikę i możliwości sprawności człowieka (np. stosowano specjalne posiłki przed bitwą).
Narkotykami były wszelkie substancje, które stosowano w następujących celach:
przeżycie wrażeń mistycznych, np. kontaktu z bogami lub zmarłymi przodkami
doraźne zwiększenie sprawności umysłowej lub fizycznej, np. podczas pracy lub walki
częściowe lub całkowite oderwanie się od rzeczywistości, w celu rozluźnienia ciała i umysłu (np. odreagowanie stresu po walce), lub w celu osłabienia bodźców (np. zmniejszenia strachu, bólu lub głodu)
Można to porównać do dzisiejszego uogólnionego podziału narkotyków na:
środki halucynogenne,
środki pobudzające i euforyzujące,
środki o działaniu przeciwbólowym i uspokajającym.
Dodać do tego trzeba jednak jeszcze jeden element, gdyż większość narkotyków, mając działanie psychotropowe, była niegdyś lekarstwami, jako że w przeważającej większości kultur leczenie duszy było częścią medycyny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz